A.Jean Ayres (1972) Duyu Bütünlemeyi, kişinin kendi vücudundan ve çevreden gelen duysal bilgileri organize eden ve vücudu çevreye uygun bir şekilde kullanmayı mümkün kılan bir nörolojik işlem olarak tanımlamıştır.
Duyu bütünleme teorisi şu amaçlar ile kullanılmaktadır:
Duyu Bütünleme teorisi üç bölümden oluşur. Birinci bölüm gelişimle ilgilidir ve normal duyu bütünleme fonksiyonunu tanımlar. İkinci bölüm Duyu Bütünleme bozukluklarını tanımlar ve üçüncü bölüm tedavi/müdahale programına rehberlik eder.
1.Öğrenme, hareket ve çevreden gelen duyuları içeri ( MSS ye) alıp işlemleme ve bu duyuları, davranışları planlamak ve organize etmek için kullanma yeteneğine bağlıdır.
2.Duysal işlemeleme kabiliyeti az/zayıf olan bireyler, öğrenme ve davranışı etkileyen uygun/tam aksiyonlar üretmekte zorluk çekerler.
3.Adaptif cevapların çıktığı, duysal olarak verimli interaksiyonlar/aktiviteler, duyusal işlemleme yeteneğini arttırır ve dolayısıyla öğrenme ve davranışı geliştirir.
Duyu Bütünleme teorisi disfonksiyon ve tedavi/müdahale ile ilgili bölümler içerdeğinden dolayı, bir değerlendirme ve tedavi/müdahale teknolojisine sahiptir.
Ergoterapi ve Duyu Bütünleme aşağıdakiler gibi çeşitli alanlarda kullanılmaktadır:
• Duyu Bütünleme Bozukluğu
• Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB)
• Otizm spektrum bozukluğu
• Serebral palsi
• Down Sendromu
• Gelişimsel gecikmeler
• İnce ve kaba motor fonksiyon bozukluğu
• Zihinsel Engeller
• Psiko sosyal bozukluklar